Ir al contenido principal

A realidade virtual

Resultado de imagen de realidade virtual imaxesA realidade virtual é un entorno de escenas ou obxectos de apariencia real. Entorno xenerado mediante a tecnoloxía informática, que crea no usuario a sensación de estar inmerso nel.
Dito entorno é contemplado polo usuario a través dun dispositivo coñecido como gafas ou casco de realidade virtual, este pode ir acompañado doutros dispositivos como por exemploguantes ou traxes especiais, que permiten unha maior interacción co entorno, así como a percepción de diferentes estímulos os cales intensifican a sensación de realidade.
O uso do casco HMD permite aos usuarios percibir imaxes en 3D estereoscópicas e determinar a posición espacial no entorno visual a través de sensores de seguimento de movemento no casco.
Os usuarios tamén poden percibir sonidos polos auriculares e interactuar con obxetos virtuales utilizando dispositivos de entrada como guantes de datos. Como resultado, os usuarios senten que poden mirar ao seu redor e moverse a través do entorno simulado.
 A realidade virtual utilízase en moitos campos como en videoxogos, a medicina,a creación artística, etc.
Resultado de imagen de realidade virtual imaxes


Tipos de realidade virtual.
- Simuladores.
- Avatares.
- Proyección de imaxes reais.
- Por ordenador.
- Inmersión en entornos visuais.               

Comentarios

  1. O tema é moi amplo e interesante. As entradas están presentadas, pero procura introducir algún vídeo, hipervínculo,... Moi bo traballo, anque procura non deixalo para os últimos días,... Ánimo e a seguir mellorando, Zaira!

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

Arquímedes

Arquímedes foi un físico, inxenieiro, inventor, astrónomo e matemático grego. Arquímedes é considerado un dos cid tíficos máis importantes da Antigüedade clásica. Diseñou innovadoras máquinas incluindo armas de asedio e o tornillo de Arquímedes. Experimentos modernos probaron as afirmacións de Arquímedes, o cal chegou a diseñar máquinas capaces de sacar barcos enemigos da auga ou prenderlles fuego utilizando espellos. Arquímedes utilizou o método exhaustivo para calcular a área baixo o arco dunha parábola co sumatorio dunha serie infinita e deu unha aproximación exactamente precisa do número pi. Tamén definiu a espiral que leva o seu nome, fórmulas para os volúmenes das superficies de revolución e un inxenioso sistema para expresar números moi largos.  Arquímedes morreu durante o sitio de Siracusa, cando foi asesinado por un soldado romano. Unha gran parte do traballo de Arquímedes  no campo da inxenería foi para satisfacer as necesidades da súa cidade natal, Siracusa...

Alfred Wegener

Naceu en 1880 en Berlín. Formouse como astrónomo e foi catedrático de metereoloxía na Universidade de Graz (Austria). Alfred Wegener pasou a historia por ser o autor da primeira hipótese xeolóxica consistente en relación coa deriva de continentes; con ela trataba de explicar a espectacular complementariedade da costa Este de Sudamérica coa de Oeste de África, que facía pensar que ambas estiveron unidas. En xaneiro de 1912, Wegener impartiu conferencias en Frankfurt donde explicou por primeira vez ante un auditorio as súas ideas xeolóxicas, as cales foron publicadas en 2 artigos meses despois. Segundo a súa hipótese , uns 200 millóns de anos atrás existiu na Terra un único continente ao que denominou Pangea. Co paso do tempo este continente sufriu unha fragmentación que xerou a formación de dous continentes: - Laurasia: América do Norte, Europa e Asia excepto a India. - Gondwana: América do Sur, África, Antártida, India e Australia. Co paso do tempo temos a imaxe do...

Os experimentos de Pavlov con cans

As investigacións de Pavlov son unha das bases das ciencias do comportamento. Nas súas investigacións iniciais, Pavlov observara que tras poñer alimentos na boca do can que estaba a investigar, este empezaba a segregar saliva procedente de determinadas glándulas. Pavlov denominou este fenómeno como reflexo de salivación. Ao realizar o experimento en repetidas ocasións, observou que a súa presenza (a do propio Pavlov) causaba que o can empezase a segregar saliva sen ter a comida presente, pois aprendera que cando Pavlov presentábase no laboratorio, ía recibir comida. Entón, para poder saber se estaba no certo, puxo un separador entre o can e a comida, desta maneira o can non podía visualizala. O investigador introducía o alimento por unha comporta e rexistraba a salivación do animal. Pavlov comezou a aplicar distintos estímulos tanto auditivos como visuais que entón eran neutros, xusto antes de servirlle a comida ao can. Os seus resultados indicaron que, tras varias aplicación...