Ir al contenido principal

Stephen William Hawking

Resultado de imagen de stephen hawking
Naceu o 8 de xaneiro de 1942 en Oxford e faleceu o 14 de marzo de 2018 en Cambridge.
Foi un físico teórico, cosmólogo, autor e director de investigación británico.
Hawking traballou nas leis básicas do universo. Xunto con Roger Penrose mostrou que a Teoría Xeral da Relatividade de Einstein implica que o espazo e o tempo han de ter un principio no Big Ban e un final dentro dos buracos negros. Unhos resultados que fan que sexa necesario a unificación da Relatividade Xeral coa Teoría Cuántica. Unha consecuencia desta unificación foi que se descubriu que os buracos negros podían emitir radiación e partículas subatómicas e eventualmente poden evaporarse e desaparecer.
En 1974 Hawking foi designado membro da Royal Society e, tres anos máis tarde, profesor de física gravitacional en Cambridge, onde se lle outorgou a cátedra Lucasiana de matemáticas (1980), que fora ditada por tan egrexias figuras como Isaac Newton e, máis recentemente, Paul Dirac. Hawking continuaría ocupando dita cátedra ata a súa xubilación en 2009.
A procura de vida intelixente foi outro dos temas que fascinou a Stephen Hawking: "Nun universo infinito, ten que haber outros casos de vida. Poida que, nalgún lugar do cosmos, quizais, haxa vida intelixente", declaraba en 2015 cando presentou un proxecto millonario para buscar sinais de vida extraterrestre.
Outro dos temas que inquietaban ao profesor Hawking era o avance das máquinas intelixentes. Entre outras reflexións Hawking aseguraba que: "Descoñecemos as posibilidades de vida noutros planetas, poida que nós sexamos os únicos seres intelixentes en toda a galaxia e existe a posibilidade aterradora de que a tecnoloxía supere á raza humana", dixo en 2016.
Hawking indicou que a Terra podería "morrer" en 200 anos se non se actúa contra este problema e que o planeta alcanzará a mesma temperatura que Venus. En palabras de Hawking, Venus é un exemplo do quecemento global descontrolado, algo que podería suceder na Terra se os gases de efecto invernadoiro na atmosfera alcanzan niveis extremos
Hawking sufriu unha enfermidade que era de lenta progresión, chamada esclerose lateral amiotrófica, tamén coñecida como doenza de Lou Gehrig, enfermidade que o levou década paralizándoo progresivamente. Hawking a causa desta enfermidade só se comunicaba empregrando un único músculo da súa meixela conectado a un dispositivo xerador de voz. Hawking casouse 2 veces e tivo 3 fillos.
Dúas semanas antes da súa norte, Hawking deixou escrito o seu último legado: cómo predecir o fin do mundo.

Comentarios

Entradas populares de este blog

Arquímedes

Arquímedes foi un físico, inxenieiro, inventor, astrónomo e matemático grego. Arquímedes é considerado un dos cid tíficos máis importantes da Antigüedade clásica. Diseñou innovadoras máquinas incluindo armas de asedio e o tornillo de Arquímedes. Experimentos modernos probaron as afirmacións de Arquímedes, o cal chegou a diseñar máquinas capaces de sacar barcos enemigos da auga ou prenderlles fuego utilizando espellos. Arquímedes utilizou o método exhaustivo para calcular a área baixo o arco dunha parábola co sumatorio dunha serie infinita e deu unha aproximación exactamente precisa do número pi. Tamén definiu a espiral que leva o seu nome, fórmulas para os volúmenes das superficies de revolución e un inxenioso sistema para expresar números moi largos.  Arquímedes morreu durante o sitio de Siracusa, cando foi asesinado por un soldado romano. Unha gran parte do traballo de Arquímedes  no campo da inxenería foi para satisfacer as necesidades da súa cidade natal, Siracusa. O escri

Os experimentos de Pavlov con cans

As investigacións de Pavlov son unha das bases das ciencias do comportamento. Nas súas investigacións iniciais, Pavlov observara que tras poñer alimentos na boca do can que estaba a investigar, este empezaba a segregar saliva procedente de determinadas glándulas. Pavlov denominou este fenómeno como reflexo de salivación. Ao realizar o experimento en repetidas ocasións, observou que a súa presenza (a do propio Pavlov) causaba que o can empezase a segregar saliva sen ter a comida presente, pois aprendera que cando Pavlov presentábase no laboratorio, ía recibir comida. Entón, para poder saber se estaba no certo, puxo un separador entre o can e a comida, desta maneira o can non podía visualizala. O investigador introducía o alimento por unha comporta e rexistraba a salivación do animal. Pavlov comezou a aplicar distintos estímulos tanto auditivos como visuais que entón eran neutros, xusto antes de servirlle a comida ao can. Os seus resultados indicaron que, tras varias aplicación

A clonación humana

A clonación humana é a creación dunha copia xeneticamente idéntica dunha persoa. Dous tipos de clonación humana son: clonación terapéutica e clonación reprodutiva. - A clonación terapéutica implica a clonación de células dun ser humano para o seu uso en ciencias médicas e transplantes, e é unha área activa de investigación, con todo non ten aplicación médica en ningures do mundo, segundo datos do 2014. Dous métodos comúns de clonación terapéutica que están en investigación son a transferencia nuclear de células somáticas e, máis recentemente a indución de células nais pluripotentes. -A clonación reprodutiva implicaría clonar un ser humano completo en lugar dunha persoa que non merece a pena. MÉTODOS: - Transferencia nuclear de células somáticas. - Células nai pluripotentes inducidas. - Comparación entre SCNT e reprogramación. A Convención Europea sobre os Dereitos Humanos e Biomedicina prohibe a clonación humana nun dos seus protocolos adicionais, pero