Ir al contenido principal

As neuronas

Resultado de imagen de neuronaUnha neurona é unha célula moi especializada que forma parte do sistema nervioso, tamén coñecidas como células nerviosas. As neuronas son únicas e transmiten sinais nerviosos por todo o corpo. Estes sinais denomínanse potenciais de acción ou impulsos nerviosos.



Estas células nerviosas son responsables de comunicar información en formas químicas e eléctricas.
Tamén hai varios tipos diferentes de neuronas responsables de diversas tarefas no corpo humano: - As neuronas sensoriais levan información das células sensoriais do receptor en todo o corpo ao cerebro. - As neuronas motoras transmiten información desde o cerebro ata o sistema muscular do corpo. - As interneuronas son responsables de comunicación de información entre as diferentes neuronas no corpo.

As neuronas, a diferenza doutras células, non se reproducen despois do nacemento na maioría das áreas do cerebro pero xéranse novas conexións entre elas ao longo da vida. A formación de novas células nerviosas prodúcese nalgunhas partes do cerebro durante toda a vida.

As neuronas atópanse no cerebro. A maioría das neuronas teñen un corpo celular, un axón e dendritas. - O corpo celular contén o núcleo e o citoplasma. -O axón esténdese desde o corpo da célula e a miúdo dá lugar a moitas ramas máis pequenas antes de terminar nas terminais nerviosas. -As dendritas esténdense desde o corpo da célula neuronal e reciben mensaxes doutras neuronas. As sinapsis son os puntos de contacto onde unha neurona comunícase con outra. As dendritas cóbrense con sinapsis formadas polos extremos dos axons doutras neuronas.

Todas as neuronas teñen tres funciones básicas que son: – Recibir os sinais ou información. – Integrar os sinais entrantes para determinar se a información debe ser seguir. – Comunicar os sinais ás células diana como poidan ser outras neuronas, músculos ou glándulas.


Resultado de imagen de neuronas












Comentarios

Entradas populares de este blog

Arquímedes

Arquímedes foi un físico, inxenieiro, inventor, astrónomo e matemático grego. Arquímedes é considerado un dos cid tíficos máis importantes da Antigüedade clásica. Diseñou innovadoras máquinas incluindo armas de asedio e o tornillo de Arquímedes. Experimentos modernos probaron as afirmacións de Arquímedes, o cal chegou a diseñar máquinas capaces de sacar barcos enemigos da auga ou prenderlles fuego utilizando espellos. Arquímedes utilizou o método exhaustivo para calcular a área baixo o arco dunha parábola co sumatorio dunha serie infinita e deu unha aproximación exactamente precisa do número pi. Tamén definiu a espiral que leva o seu nome, fórmulas para os volúmenes das superficies de revolución e un inxenioso sistema para expresar números moi largos.  Arquímedes morreu durante o sitio de Siracusa, cando foi asesinado por un soldado romano. Unha gran parte do traballo de Arquímedes  no campo da inxenería foi para satisfacer as necesidades da súa cidade natal, Siracusa...

Alfred Wegener

Naceu en 1880 en Berlín. Formouse como astrónomo e foi catedrático de metereoloxía na Universidade de Graz (Austria). Alfred Wegener pasou a historia por ser o autor da primeira hipótese xeolóxica consistente en relación coa deriva de continentes; con ela trataba de explicar a espectacular complementariedade da costa Este de Sudamérica coa de Oeste de África, que facía pensar que ambas estiveron unidas. En xaneiro de 1912, Wegener impartiu conferencias en Frankfurt donde explicou por primeira vez ante un auditorio as súas ideas xeolóxicas, as cales foron publicadas en 2 artigos meses despois. Segundo a súa hipótese , uns 200 millóns de anos atrás existiu na Terra un único continente ao que denominou Pangea. Co paso do tempo este continente sufriu unha fragmentación que xerou a formación de dous continentes: - Laurasia: América do Norte, Europa e Asia excepto a India. - Gondwana: América do Sur, África, Antártida, India e Australia. Co paso do tempo temos a imaxe do...

Os experimentos de Pavlov con cans

As investigacións de Pavlov son unha das bases das ciencias do comportamento. Nas súas investigacións iniciais, Pavlov observara que tras poñer alimentos na boca do can que estaba a investigar, este empezaba a segregar saliva procedente de determinadas glándulas. Pavlov denominou este fenómeno como reflexo de salivación. Ao realizar o experimento en repetidas ocasións, observou que a súa presenza (a do propio Pavlov) causaba que o can empezase a segregar saliva sen ter a comida presente, pois aprendera que cando Pavlov presentábase no laboratorio, ía recibir comida. Entón, para poder saber se estaba no certo, puxo un separador entre o can e a comida, desta maneira o can non podía visualizala. O investigador introducía o alimento por unha comporta e rexistraba a salivación do animal. Pavlov comezou a aplicar distintos estímulos tanto auditivos como visuais que entón eran neutros, xusto antes de servirlle a comida ao can. Os seus resultados indicaron que, tras varias aplicación...